Wielkanoc we Francji i mój Śmigus-Dyngus

Lanego Poniedziałku we Francji nie ma. Ja jednak swój Śmigus- Dyngus miałam:) Opisałam ten zwyczaj mojemu ukochanemu, ale nie sądziłam iż przywiąże do niego jakąkolwiek uwagę.Niespodziewanie, poranek mój dziś zaczął się od porcji wody. Fachowość z jaką zostałam zaskoczona i zmoczona zaskoczyła mnie i aż dziw, że to pierwszy Śmigus- Dyngus mego ukochanego. Tradycji stało się więc zadość.

We Francji nie święci się jajek w koszyku i oczywiście samych jaj też nikt tutaj nie maluje.Niektóre kościoły organizują oczywiście Wielkanocne msze dla Polaków i w ten właśnie sposób można przeżyć sobie święta we Francji w sposób polski katolicki. Francuscy katolicy uczestniczą we mszy Wielkanocnej bez święconek.

Co do samego obiadu Wielkanocnego, to na francuskich stołach pojawiają się tradycyjne potrawy a wśród nich jest jagnięcina ... Tu nasuwa mi się skojarzenie ze starym, dobrym polskim barankiem cukrowym, którego brakowało mi o wiele bardziej niż samych pisanek.

Francuskie dzieci po obiedzie szukają  czekoladowych jajek ukrytych w ogrodzie. Jajka te później dzielone są równo między wszystkich uczestników zabawy i można je sobie konsumować. Francuskie cukiernie świetnie przygotowane są do okresu Wielkanocnego i na półkach królują kurki oraz zajączki a także jajeczka i rybki czekoladowe. Takie czekoladki bowiem pojawiają się w domach nie tylko z okazji Wielkanocnego polowania na słodycze. Ludzie obdarowują się tymi precyzyjnie wykonanymi słodkościami i oczywiście używają ich także jako Wielkanocnej dekoracji.

Zdjęcia, które zamieściłam tu, to właśnie wytwory artystów cukierników, podarowane nam przez rodziców mego ukochanego:)

Jako ciekawostkę dodam, że co bogatsi ludzie wolną ręką wydają w cukierniach artystycznych znaczne sumy pieniędzy na Wielkanocne czekoladki. Zakupy w artystycznej cukierni do tanich bowiem nie należą i  kilkaset euro to cena jaką przyjdzie nam zapłacić za torbę podarunkową z czekoladowymi różnościami dla siebie i rodziny.

PEACE