Berck - szybka morska przygoda:)

Witajcie Kochani:) Ostatnie kilka dni spędziłam w Berck na plażowaniu. Pogoda była w kratkę, ale słońce zdecydowanie królowało. Udało mi się nawet troszkę opalić.
Wysmarowana od stóp do głów filtrem 50 wygrzewałam się na pięknej, szerokiej plaży i wdychałam świeże powietrze.

Zapraszam Was na małą, posezonową wyprawę wakacyjną w rytmie "Down Under" Men at Work. Choć zespół jest australijski, a Berck leży we Francji, to całość gra całkiem przyjemnie:)
Poza sezonem plaża w Berck oferuje sporo prywatności i nie trzeba przedzierać się przez gąszcz ręczników, w poszukiwaniu wolnego miejsca. To jest super sprawa, bo nie znoszę plażowego tłoku.

Na plaży stoją w rządkach malutkie domki. Można je sobie wynająć i w nich składować plażowy sprzęt, przebrać się w strój kąpielowy itp.

Dla mnie te domki to ciekawostka. Dopiero po raz pierwszy je widziałam, ale też dopiero po raz pierwszy byłam w Berck tuż po zakończeniu sezonu wakacyjnego.

Plażowe domki nie tylko w dzień cieszą oczy. W nocy mogą wyglądać bardzo romantycznie lub też nieco upiornie:)

Mogą także dostarczać błogiego cienia lub chronić przed wiatrem:) Tego drugiego mieliśmy pod dostatkiem. Lekki wiaterek był przemiły, ale kiedy wiało porządnie, to plażowanie postanowiliśmy zastąpić spacerami i rozrywkami takimi jak na przykład gra w bule.

To fajna, tradycyjna gra francuska, polegająca na rzucaniu metalowymi kulami i zbieraniu punktów. Nawet przy dużym wietrze sprawdza się świetnie, bo kule są ciężkie i solidne. Reguły są banalnie proste i zdecydowanie polecam bule każdemu:)

Chłodniejsze momenty upłynęły miło także na wędrówkach po niewielkim mieście i wizytach w pubach. Nie lada atrakcją było lizanie gigantycznych lodów w osłoniętym od wiatru pasażu przy plaży.

Okazjonalne biegi w polarze, jako kolejne remedium na chłodną nudę sprawdziły się wybornie:P ... ale wracając do, pasażu...

Można tam nie tylko napić się piwa, czy zjeść loda.

Ciekawym menu kuszą różne restauracje.


Moja ulubiona serwuje przepyszną rybkę w maślanym sosie i ma piękny witraż w suficie. Podobno jest to tradycyjny witraż, a mnie on po prostu strasznie się podoba.

Po jedzeniu można znów wylec na pasaż i w cieple przysiąść nad kolejną porcją przyjemności.

Wyobraźcie sobie, że turyści nie tylko chronieni są przed wiatrem, ale również w razie potrzeby dogrzewani małymi, wiszącymi grzejniczkami:)

Nawet po sezonie restauracje w porze posiłku są pełne i również przy stoliczkach na pasażu tętni życie. Niestety jest to życie krótkotrwałe, gdyż wszystko zamyka się około 19.00. To zdecydowanie minus, ale w sezonie jest podobno inaczej.

Przy pasażu biegnie promenada. Jest duża i długa i zawsze ktoś się nią przechadza.

Plażę można obserwować z promenady gołym okiem lub też przy pomocy specjalnych lornetek. Ja zamiast lornetki wykorzystałam aparat fotograficzny:)

Sporty wykorzystujące wiatr, są w Berck bardzo popularne. Są takie jeżdżące pojazdy z żaglami, latawce i deski surfingowe z takimi dużymi latawcami, dzięki którym surferzy mkną po wodzie i wzbijają się na falach bardzo wysoko w powietrze, aby dosłownie lecieć. Wygląda to absolutnie nieziemsko! Wyobrażam sobie, że takie latanie wymaga niezłych mięśni.

Nie byłabym sobą, gdybym nie zachwyciła się mewami:) One są po prostu niesamowicie słodkie i takie jakieś pocieszne. Lubicie mewy i rybitwy?

Rozbrajające jest to, jak te małe stworzenia potrafią wypatrzeć kawałek frytki!:D


...Nie, nie karmiłam ich, bo tego robić nie wolno, ale tak jakby kilka kawałków smażonych frykasów wypadło mi z ręki...

Tym razem także podreptałam daleko, daleko wprost do foczego zakątka...

Nie zawiodłam się. Milutkie towarzystwo było w komplecie. Na wysepce, odgrodzone od turystów, wypoczywało pokaźne focze stado. Dzieci trzymały się blisko matek. Panowała sielska atmosfera. Od czasu do czasu słychać było focze rozmowy i nawoływanie. Niektóre foki machały do siebie płetwami, a inne wachlowały ogonami.

Jeśli macie ochotę zobaczyć więcej zdjęć z Berck, to zapraszam Was tu: "Wspomnienia znad chłodnego morza", "Nad francuskim morzem"

Muszę Wam jeszcze powiedzieć, że szydełkowy top, który Wam nie tak dawno pokazywałam, sprawdził się na plaży bardzo dobrze:)

A odnośnie szydełkowania, to na wyjeździe zrobiłam malutką serwetkę. Ot tak ją sobie wymyśliłam i mam nadzieję, że się spodoba nowej właścicielce:)

Wyszła taka przyjemnie puchata, bo miałam akurat szydełko 3mm. Bez naciągania i formowania prezentuje się chyba całkiem przyzwoicie. Ułożyłam ją pod słoiczkiem z muszlami, ale być może nowa właścicielka znajdzie dla niej nowe miejsce? ...oby tylko nie na dnie szafy:D

...Ach i prawie zapomniałam Wam pokazać, co jadłam na pierwsze wakacyjne śniadanie...

Zawędrowałam do Carrefoura i kupiłam sobie Danio i wyobraźcie sobie, że się zdziwiłam.
Cóż, najpierw rzuciło mi się w oczy inne opakowanie, ale nie spodziewałam się aż tak innej zawartości pojemniczka.
Moje Danio miało na spodzie owocowy mus, a górną, grubą warstwę stanowił taki jakby bardzo ścisły serek homogenizowany. Ciekawostka!:))



A jak już jesteśmy przy zakupach, to powiem Wam jeszcze o pewnym mydełku. W jednym ze sklepików stanęłam przed dużą mydlaną wystawą i zaczęłam niuchać. Coś mi tak znajomo pachniało. Przez lata zastanawiałam się, co to za aromat panuje w znanym mi odzieżowym sklepie indyjskim i wyobraźcie sobie, że już teraz wiem.

Sklep indyjski pachnie Monoi. Musiałam kupić to mydełko, żeby wsadzić do szafy! Zapach jest absolutnie czarujący, lekko tajemniczy, całkiem świeży i przyjemny.
W taki oto sposób, zupełnie przypadkowo, rozwiązała się zagadka indyjskiego sklepu:D


Na koniec jeszcze dodam, że taka chwilowa zmiana środowiska dobrze mi zrobiła, choć trochę inaczej sobie ten wyjazd wyobrażałam. Powietrze w mieście jest całkowicie inne niż to morskie. Przypuszczam, że gdyby przenieść do naszych czasów osobę z powiedzmy średniowiecza, to ona po prostu zadusiłaby się zanieczyszczeniami:/ W każdym razie, teraz już jestem z Wami z powrotem i bardzo mnie to cieszy:)

Trzymajcie się cieplutko! Ślę Wam buziaki i uściski i życzę przyjemnego weekendu:)

PEACE