Owocowy sos na ciepło ( z kopytkami lub z ryżem) + miniaturowa kuchenka w starym stylu (projekt recyklingowy)

Witajcie Kochani:) Dziś mam dla Was smakowity przepis na sos owocowy. U mnie za oknem szaleje burza, a dzięki temu sosikowi mogę wybrać się w prawdziwie tropikalne zakątki wyobraźni:) Może i Wam przypadnie do gustu?

Sos jest na ciepło i można go podawać na przykład z kopytkami lub z ryżem

Do sosu z kopytkami dodałam morelę, a owocowy sos z ryżem jest bez moreli. Z morelą jest bardziej wyrazisty, ale jeżeli nie macie tego owocu, to też wychodzi bardzo dobry:)

SKŁADNIKI:
-masło
-truskawki
-banan
-morela (bez moreli też jest dobry, ale z morelą jeszcze lepszy:))
-awokado
-cynamon do posypania
Wszystkie składniki kroimy i wrzucamy na rozgrzane masło. Po wstępnym podsmażeniu można dodać łyżeczkę wody.

Smażymy wystarczająco długo, aby banan się upłynnił i musimy mieszać, żeby nasz owocowy sos się nie przypalił.

Na koniec sos mieszamy z ryżem lub polewamy nim kopytka. Danie posypujemy cynamonem i gotowe:)




Taki owocowy sos smakuje świetnie na ciepło i na zimno i jest przyjemnie sycący. Masełko i banan nadają mu miłej konsystencji.

Lubicie owocowe sosy? Wypróbujecie ten?
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Nie tylko ja ostatnio gotowałam:) Przeprowadzam małą rewolucję w drzewnym domku dla lalek. Całość już niedługo Wam pokażę, a na razie przygotowałam zdjęcia małej kuchenki.

Starodawna kuchenka dla lalek zrobiona jest z rolki papieru toaletowego, kawałka kordonka, kartki, tektury i słomki. Do klejenia użyłam Tacky Glue i gorącego kleju. Całość pomalowałam farbami akrylowymi.

Pelasia chętnie zajada strawę przygotowaną na nowej kuchence:) A Wam jak się podoba ta miniaturowa kuchenka?:) To bardzo szybki i przyjemny projekt recyklingowy.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
Życzę Wam miłego dnia i ślę moc uścisków!
PEACE

Szydełkowa bluzka z kwadratów babuni (prosty kordonkowy projekt na lato:)) + pogodny dzbanek z rybkami

Witajcie Kochani!:) Ostatnie dni upłynęły mi na intensywnym dzierganiu i powstała taka oto luźna bluzka z kwadratów babuni.

Kiedy ostatecznie odłożyłam szydełko i przymierzyłam tą moją radosną twórczość to aż zatańczyłam z radości. Okazało się, że wszystko pasuje!:))  Dzierganie bez wzoru zawsze niesie w moim przypadku odrobinę niepewności i kiedy się udaje, to szaleję ze szczęścia.

Jak podoba się Wam ta szydełkowa bluzka z kwadratów?

Pracowałam szydełkiem 4mm i zużyłam około dwa motki 100g kordonka Cotton Filet.

Szydełkowy top zestawiłam z błękitną podkoszulką i zieloną spódnicą. Do całości założyłam kolorowe bransoletki i sznurkowy naszyjnik, który zrobiłam już dawno ze sznurka, starego prześcieradła i guzika.
Szydełkowy pierścionek z bransoletką pokazywałam Wam bliżej tu: pierścionek z bransoletką.






- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - Nie wiem jak u Was, ale u mnie pogoda wcale nie jest letnia. Mimo to jednak udało mi się nabyć niezwykle letni dzbanek z rybkami. Luby mówi, że to najohydniejszy dzbanek świata, ale mnie się podoba:)
Nie mogłam przejść obok niego obojętnie, kiedy wybraliśmy się pochodzić po rynku rupieci w pobliskiej miejscowości.
Najpierw zwabił mnie dźwięk słów: "50 centów". Okazało się, że chodziło o ubrania, ale ta sama pani zarządzała stoliczkiem, na którym stał ON - mój cudny dzbanek! Luby stwierdził, że jeśli dzbanek kosztuje tyle samo co znoszone łaszki, to mogę go sobie kupić... i co? Chyba mój łamany francuski wzruszył serce kobieciny, bo przecież takie cudeńko warte jest o wiele więcej:D

Dumnie niosłam moją zdobycz przez miasto, a w domu zrobiłam sobie pyszny, owocowo-warzywny koktajl:) Nalewany z takiego naczynia smakował podwójnie wybornie. Muszę jeszcze powiedzieć, że w nowym dzbanku mieści się idealnie główka blendera, a do tego jest to mój jedyny dzbanek, co czyni go ekstra cennym:D Sami powiedzcie, czyż nie jest on pozytywny i milutki?:))

Życzę Wam miłego i sielskiego wieczoru i ślę moc cieplutkich uścisków.

PEACE

Wycieczka do Bruges (Belgijska Wenecja:))

Witajcie Kochani! Odwiedziłam ostatnio malownicze miasto Bruges. Bardzo łatwo jest wybrać się tam na wycieczkę z Lille. Pociągiem to zaledwie dwie godziny i po tym czasie można się cieszyć super widoczkami. Bruges jest nazywane Wenecją Belgii, ponieważ jest tam sporo wody.
Chyba większość turystów decyduje się na malutki rejs łódką.

Ja również nie odmówiłam sobie tej przyjemności:)
Z łódki można podziwiać zabytkowe budowle. Są wśród nich kościoły i stare kamieniczki.

Nasz przewodnik mówił po angielsku, francusku i flamandzku. Dzięki temu wszyscy turyści mogli go zrozumieć. Do Bruges zjeżdżają ludzie z całego świata i spacerując po mieście, można usłyszeć najróżniejsze języki.



Podczas tej części wycieczki zdjęcia robił mój luby. Ja za to gapiłam się wkoło oczarowana. Podobało mi się przepływanie pod kamiennymi mostami i domy, których okna wychodziły wprost na wodę.

Dowiedzieliśmy się, że za 1500000 euro można obecnie stać się posiadaczem przykanałowego lokum o czerwonych drzwiach. My nie byliśmy zainteresowani kupnem, ale za to zrobiliśmy zdjęcie:)

Lubemu wpadł w oko budynek o czerwonych okiennicach. Kolor ślicznie rozpogadzał surowość starej cegły. W szybach odbijało się niebieściutkie niebo.

Och jak było przyjemnie unosić się na wodzie pośród całej tej architektury, Ku mej uciesze, łódką wcale nie bujało i czułam się bezpiecznie. Nasz przewodnik umiał się zareklamować. Był to podobno jego trzeci dzień w pracy i jak dotąd bez wypadku:) W sumie nic dziwnego, bo po kanale pływa się powolutku, a cała wyprawa trwa około pół godziny.

Kiedy już zeszliśmy na ląd, to zaschło nam w gardłach. Rozglądaliśmy się w poszukiwaniu jakiegoś miłego miejsca z tarasem...

...i udało się! Znaleźliśmy niezwykle przyjemny pub z widokiem na wodę.  Skosztowaliśmy lokalnie warzonych piw Brugse Zot i Straffe Hendrik. Były to jedyne piwa warzone w Bruges i oba o dość zacnej mocy.

Z pubu udaliśmy się na wycieczkę po lądzie. Zaczęłam od uwiecznienia wieży, która z mojej perspektywy wyglądała, jakby pacało ją stado gigantycznych kotów...:)

Zwiedziliśmy okoliczne kościoły. W jednym z nich znajdowała się, zamknięta w szklanej skrzyneczce. krew Chrystusa. Nie wolno było tam robić zdjęć, więc powiem Wam tylko, że skrzynka wystawiona była na podeście i każdy mógł ją pogłaskać i ucałować. Wystarczyło ustawić się w kolejce, która nie była nawet jakaś strasznie długa. Wierzcie mi, że po głaskaniu i całowaniu nikt tej skrzynki nie przecierał. Ksiądz, który jej pilnował zerkał tylko badawczo na turystów.
W kościele nieopodal zakazu fotografowania nie było.

Ku memu zdziwieniu było tam dość skromnie. W oko wpadły mi zabytkowe figury.

Były takie surowe i niewątpliwie mogłyby nastraszyć niejednego malucha. Spodobał mi się Chrystus przy oknie. Siedział sobie i patrzył spod przymkniętych powiek. Ze związanymi rękami wyglądał  jak więzień w celi, łapiący przez wąskie okienko chwile zwykłego życia.







Syclilśmy oczy, bo naprawdę było na co patrzeć. Wszędzie dookoła, było coś ciekawego. Zapędziliśmy się w ciche miejsce, z którego można było zerknąć na nadwodną zabudowę, do której wycieczkowe łodzie nie docierały. Zobaczcie jak nisko nad wodą znajdowały się parterowe okna. Wyglądało to dość surrealistycznie.

Trasa wycieczkowa łódek prezentowała się moim zdaniem bardziej monumentalnie i oczywiście panował przy niej znacznie większy gwar.

Zatoczyliśmy wielkie koło i cały czas odkrywaliśmy jakąś nowość. Po długiej wędrówce znów przysiedliśmy w pubie nad wodą i tym razem skusiłam się na kokosowe piwo Coconut od Mongozo.

Bruges to również kolebka wspaniałych koronek. Sklepy z koronką brugijską mijaliśmy niemalże na każdym kroku i oczywiście zażyczyłam sobie zdjęcie przed jednym z nich:D

Natrafiliśmy również na muzeum tortur. Jak myślicie, chciałam je odwiedzić?:) Oczywiście, że tak:))

Artykułowany smok z drucianym szkieletem (...i ma coś wspólnego z moim kotem:))

Wyobraźcie sobie, że do Niewielkiego wymiaru przybył smok. Nie jest duży, ale za to bardzo dużo ma w sobie wdzięku:)

Szkielet z drutu zapewnia smokowi nieco mobilności. Może się wyginać, machać ogonkiem i brykać wesoło. Maluszek ma w brzuszku ziarna ciecierzycy, a jego ciałko zrobione jest na szydełku z wełny.
Składa się ono z wielu elementów, którymi obszyłam szkielet.
Przy okazji smoka poćwiczyłam filcowanie. Pierwszą warstwę smoczej skóry ufilcowałam z płatków kosmetycznych. Okazało się, że właśnie takie najzwyklejsze, okrągłe płatki kosmetyczne nadają się do filcowania, choć nieco  brak im spójności. Później dałam smokowi kolorowe plecki z czesanki i nieregularne prążki...


Zgadniecie z czego te prążki ufilcowałam?:)

Kocia sierść świetnie nadaje się do filcowania i przypuszczam, że również i taka z długowłosych psów sprawdziłaby się wzorowo.

Muszę sprawdzić, czy da się sierść mojej kici ufarbować w łupinkach z cebuli. Na razie gromadzę łupinki i podzielę się z Wami wynikiem tego eksperymentu. A może już próbowaliście farbować w cebuli włosy Waszych milusińskich? Jestem bardzo ciekawa, czy uda mi się uzyskać jakiś fajny kolor. Zainspirowało mnie farbowanie w cebuli pisanek:D

W każdym razie niefarbowane włoski mojej kotki tworzą miłą dla oka kompozycję i na pewno jeszcze będę je wykorzystywać do filcowania:) Bardzo Wam polecam takie użycie kociej sierści.



Smocze łapki, uszy i pyszczek zrobiłam z modeliny i pomalowałam farbami akrylowymi i pastelami. Na końcu zabezpieczyłam je przezroczystym lakierem do paznokci.



Chciałam, tchnąć w smocze oblicze nieco więcej ekspresji i dlatego uszy można wpinać w główkę na wiele sposobów.

Ostatnim krokiem było flokowanie strzępkami białej włóczki. Nałożyłam klej wokół łapek i przy główce i obsypałam te miejsca włóczkowym pudrem.

Wykonanie smoka zajęło mi około miesiąca, ale nie spieszyłam się. Był to super czas nauki filcowania i bardzo spodobało mi się dziabanie igiełkami, choć wielokrotnie sprawiłam sobie morfologię:)
Teraz już wiem, dlaczego ludzie zakładają na palce skórzane ochraniacze:D









Jak widzicie, smok doczekał się wielkiej sesji zdjęciowej. Pozowanie go to frajda i pewnie jeszcze kiedyś zrobię jakieś zwierzątko z drucianą armaturą.



Jak podoba się Wam ten malutki smok?









Hadze bardzo przypadł do gustu. Najpierw elfka znalazła gniazdo ze smoczymi jajami. Niestety wszystkie jaja były skamieniałe i pod żadną ze skorupek nie tliło się życie.

Haga głośno westchnęła, bo choć skamieniałe smocze jaja były niezwykle piękne, to chętnie spotkałaby żywego przedstawiciela smoczego gatunku. Bardzo lubiła smoki za ich inteligencję. Choć nie wszystkie, jakie do tej pory spotkała, były szlachetne i dobrotliwe, to wszystkie odznaczały się sprytem i miały nieraz bardzo zaskakujące pomysły.
Zanim oderwała oczy od skamielin, poczuła ciepły podmuch na czole. Podniosła wzrok i stanęła oko w oko z najprawdziwszym smokiem.

Smok patrzył na nią badawczo. Być może podejrzewał elfkę o złe zamiary?  Haga chrząknęła i przedstawiła się. Smok najwyraźniej do rozmownych nie należał, bo nie odpowiedział.

Zamiast tego przewrócił się na bok i domagał się, aby go głaskać po brzuszku. Haga była już całkiem pewna, że to jeden z tych łagodnych smoków. Być może nie miał nawet w zwyczaju ziania ogniem? Odetchnęła z ulgą i położyła dłonie na ciepłym futrze. Tak, tak, na futrze, bo nie wszystkie smoki pokryte są łuską. Ten był mięciutki i skory do zabawy.

Chcielibyście spotkać takiego smoka?:)


Życzę Wam moi Kochani miłego wieczoru i ślę buziaczki!

PEACE

Industrialna okolica nie z tej ziemi:) - malutki spacerek

Witajcie Kochani:) Dzisiaj chciałam Wam pokazać pewne miejsce nie z tej ziemi.
Kompleks ze starą fabryką jest połączeniem nowego ze starym. Najpierw dochodzi się wzdłuż kanału do ciekawych kładek z brązowego metalu. Te kładki łączą metalowe wysepki i rozciągają się nad stojącą wodą, pokrytą rzęsą, liliami wodnymi i obrośniętą trawami.

Stojąc na kładce można podziwiać nowoczesne budynki. Wszystkie znajdują się po drugiej stronie kanału i są w nich mieszkania i apartamenty.

Za kładkami rozciąga się pokaźny pas zieleni. Ludzie przychodzą tu odpocząć. Kiedy jest ciepło, kładą się na trawie. Czasem jeżdżą rowerami po betonowych uliczkach, a czasem po prostu spacerują.
stąd dobrze już widać imponujący budynek starej fabryki. Odrestaurowany, stał się biurowcem.

Towarzyszom mu jeszcze inne fabryczne budynki. Tworzą całość sprytnie zespojoną podłogą z metalowych płytek.
Cegły budowli ożywiają duże, przeszklone na niebiesko okna. Przy ładnej pogodzie wyglądają jak portale do innej rzeczywistości.

Rzadko elementy budowlane wywołują we mnie tak silne uczucia. Kiedy przebywam w tym miejscu, to czuję się jak we śnie albo na planie filmu science fiction. Widoki są tak piękne, że aż wydają się nierzeczywiste:)

Jest to dla mnie mnie wspaniały przykład na to, jak można połączyć stare nie tyle z nowym, ale z nowoczesnym akcentem.
Co powiecie na taką industrialną okolicę> Podoba się Wam, czy nie za bardzo?


Przesyłam Wam cieplutkie uściski i buziaczki! Miłego wieczoru!:))

PEACE