Samolot nie spadł, bagaż mi uszkodzili, mam Bromelię, nie jest źle:)

Samolot się nie rozbił i jestem w domu już od paru dni. Rozpakowałam się do końca i postanowiłam wreszcie napisać kilka słów.
Otóż, sama podróż powrotna do Francji minęła w atmosferze oczekiwania. Czekałam na reakcję kota i zastanawiałam się, jak to będzie po powrocie ze wszystkimi ważnymi i mniej ważnymi sprawami. Postanowiłam się nie poddawać i walczyć o tę wewnętrzną wolność, którą do tej pory odczuwałam jedynie w Polsce.
Nie będę się użalała nad tym, jak to bariera językowa uniemożliwia niektóre najprostsze czynności i jak to pozwalałam jej poniekąd wprawiać mnie w prawdziwą huśtawkę nastrojów, ale za to poużalam się trochę nad moją nieszczęsną torbą podróżną. Niestety tej podróży moja torba nie przetrwała. Na taśmę bagażową wypluta została z roztrzaskaną rączką i wgiętym boczkiem. Zgłosiłam reklamację na lotnisku ( a raczej mój luby zgłosił...bariera językowa:)) i otrzymałam specjalny formularz, który muszę wypełnić i odesłać lotnisku. Przed wypełnieniem udać muszę się do specjalisty, który oszacuje straty i być może naprawi mą torbę. Druk jest po francusku i specjalista też francuski a więc mój luby będzie dzielnie asystował mi w całym reklamacyjnym procesie. Jakoś nie widzę naprawy mojej torby staruszki, ale kto wie? Suma sumarum, cieszę się, iż w najgorszym razie liczyć mogę choćby na jakąś tam rekompensatę.
Co do reakcji kota, to moja malutka nie odstępowała mnie ani na krok, od momentu gdy przekroczyłam próg mieszkania. Przy każdej okazji pakowała się na kolana i mruczała całą parą. Pierwszą noc przespała, leżąc w łóżku między mną a mym lubym. Następnego dnia nie chciała puścić mnie na zakupy i próbowała tarasować drzwi. Kiedy udało mi się wyjść z mieszkania, malutka rozpaczliwie miauczała a kiedy wróciłam z zakupów i zdejmowałam buty, to szybciutko wskoczyła mi na kolana i tak już została na dłuższe poleżenie.
Mojej nieobecności nie przeżył niestety jeden z kwiatków. Sąsiadka, która się nim opiekowała, tak się przejęła, że podarowała mi jako zastępstwo przeogromną Bromelię z pomarańczowym czubkiem, która póki co stoi na stole w dużym pokoju:) Nie jestem pewna jak dbać o tą roślinkę, ale podobno wody należy wlewać w przestrzenie między liśćmi wystającymi z gleby. Tak więc będę robiła raz na dwa dni. Do tego wyczytałam w sieci, iż Bromelia powinna stać w półcieniu. Na stole jest jej więc dobrze:) Żal mi mojej starej roślinki:( Najważniejsze jednak, że kotu nic się nie stało.
Pierwsze dni nowego roku mijają mi dość pomyślnie i z nadzieją czekam na jutro.

PEACE